سامرا، امشب مدینه می‌شود مهمان تو            آسـمان‌ها اشک می‌بـارند بر دامـان تو

شمع روشن می‌کند چشم ستاره تا سحر            با گلاب اشک، می‌شوید تن سوزان تو

ای حـصار آفتاب، ای آسمان در قفـس            یوسفت را می‌بـرند از گوشۀ زندان تو

گریه کن، خواندند در بزم خدا شعر شراب            گـریه کن، آتش گـرفـته سیـنۀ قـرآن تو

چاک زن پیراهن صبرت، مگر روشن شود            در غـبـار چـشـم‌هـا، آئـیـنـۀ پـنهـان تـو

دست و پایت سرد شد اما سراپای تو سوخت            رو به سمت قبله کن، پرواز کرده جان تو